Skip to content

Kontakt

admin24@tajemniceprawa.pl

Skip to content

Tajemnice Prawa – dla adwokatów, radców i sędziów

  • Porady prawne
  • Windykacja
  • Biznes
  • Home
  • Porady prawne
  • Przygotowanie kalkulacji CIT, na co uważać

Przygotowanie kalkulacji CIT, na co uważać

Redakcja17 maja, 202317 maja, 2023

Rozliczenie podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2022 będzie bardziej skomplikowane. Wszystko za sprawą Polskiego Ładu. Podatnicy powinni zwrócić szczególną uwagę zarówno na korzystne zmiany, na których mogą zyskać, jak i na nowe obowiązki. O czym warto pamiętać w rozliczeniu za 2022 rok?

Uchylenie 15e

Polski Ład wprowadził uchylenie bardzo niekorzystnego dla wielu przedsiębiorców przepisu art. 15e ustawy o CIT, który nakazywał limitowanie kosztów usług niematerialnych nabywanych od podmiotów powiązanych, jeżeli ich nabycie przekroczyło określony próg. W efekcie wiele podmiotów, działających w grupach kapitałowych miało wyższą podstawę opodatkowania CIT, na skutek braku możliwości rozliczenia usług niematerialnych świadczonych na ich rzecz. Przepis ten był na tyle szeroko skonstruowany i interpretowany przez organy podatkowe, że podatnicy dla bezpieczeństwa często wykluczali z kosztów realne usługi, które powinni odliczyć.

Korzystna zmiana w zakresie 15e ustawy o CIT niesie za sobą jeszcze jeden „benefit” dla podatników, otóż mogą oni rozliczyć uprzednio nieodliczone kwoty kosztów usług niematerialnych, które były objęte limitem z 15e ustawy o CIT,     przez kolejnych 5 lat podatkowych wstecz, czyli tak jakby w tym okresie art. 15e ust 9 ustawy o CIT obowiązywał. Oznacza to konieczność uwzględnienia w kalkulacji CIT nieodliczonych kwot metodą FIFO, czyli w pierwszej kolejności należy wziąć pod uwagę te koszty, które pierwsze się przedawnią. Niestety organy podatkowe nie pozwalają na jednorazowe odliczenie wszystkich nieodliczonych kosztów, lecz nakazują kalkulację limitu tak jakby 15e dalej obowiązywał. Innymi słowy podatnik powinien ustalić teoretyczny wskaźnik (5% EBITDA plus 3 mln zł) za 2022 r. i uwzględnić nieodliczone wcześniej koszty z uwagi na 15e w wysokości odpowiadającej temu limitowi.

Ulgi podatkowe

Polski Ład to także nowe ulgi podatkowe oraz korzystne zmiany w dotychczas obowiązujących ulgach. Podatnicy, którzy będą chcieli wykazać te ulgi w deklaracji podatkowej powinni się dobrze przygotować, ponieważ nie każda z ulg jest jasna i oczywista, a często literalne rozumienie przepisów nie pokrywa się z podejściem fiskusa wyrażanym w interpretacjach indywidualnych.

Ulgi innowacyjne jak ulga na produkcję próbną i wprowadzenie na rynek nowego produktu, ulga na robotyzację oraz ulga na innowacyjnych pracowników są nowymi rozwiązaniami, które w praktyce często są potwierdzane przez podatników w drodze interpretacji, ponieważ zakres wykorzystywanych pojęć nie jest do końca jasny i precyzyjny w ustawie.

Z kolei w uldze badawczo rozwojowej wprowadzono pozytywną zmianę polegającą na zwiększeniu procentowego rozliczenia tej ulgi. W konsekwencji podatnicy rozliczający ulgę B+R w deklaracji powinni zwrócić uwagę na nowe, wyższe progi, a ci którzy chcą dopiero rozpocząć korzystanie z ulgi z reguły mogą poprzestać na dokładnej analizie licznych dostępnych już interpretacji podatkowych, jeżeli stan faktyczny nie budzi wątpliwości. Dodatkowo umożliwiono jednoczesne korzystanie z B+R i IP Box, co w przypadku wielu przedsiębiorców spowoduje znaczny spadek zobowiązań podatkowych.

Ulga sponsoringowa na działalność CSR (społecznie użyteczną) także została wprowadzona Polskim Ładem. Ulga ta pozwala na dodatkowe odliczenie do 50% kosztów poniesionych na wsparcie określonych zadań z dziedziny kultury, sportu lub szkolnictwa wyższego. W ramach tej ostatniej kategorii uwzględniane są niektóre rodzaje wsparcia rozwoju pracowników, jak na przykład studia podyplomowe. W związku z tym przedsiębiorcy przed złożeniem rozliczenia powinni zweryfikować czy prowadzili działalność w którymś z zakresów objętych ulgą.

Finansowanie dłużne

Koniec roku podatkowego to konieczność weryfikacji kosztów związanych z finansowaniem dłużnym. Od 1 stycznia 2022 r. mamy istotną zmianę w tym zakresie polegającą na wpisaniu do ustawy, że istotne jest jedno z kryteriów: nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 3 mln zł albo 30% rocznego EBITDA. Spójnik „albo” zmienia bardzo sytuację wielu podatników, którzy będą musieli część kosztów finansowania dłużnego wyłączyć z kosztów podatkowych. Zmiana w tym zakresie będzie niekorzystna tym bardziej, że wielu przedsiębiorców posiłkowało się kapitałem zewnętrznym w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom finansowym spowodowanym przez COVID.

Koszty i przychody podatkowe na przełomie roku

Wielu przedsiębiorców zapomina o bardzo istotnej kwestii prawidłowego rozpoznania przychodów i kosztów podatkowych, które powstają na przełomie roku, a także korekt tych pozycji. Jeżeli chodzi o przychody należy wziąć pod uwagę fakt, że część dokumentów dotyczących 2022 r. może być wystawiona w 2023 r. co należy skorygować odpowiednio w księgach. Jeżeli chodzi o koszty – należy rozróżnić konsekwencje w przypadku księgowania w 2023 r. kosztów pośrednich, które należy rozpoznać w dacie księgowania oraz kosztów bezpośrednich, które jeżeli dotyczą 2022 r. powinny być rozpoznane w kalkulacji CIT za 2022 r. Co istotne koszty pośrednie, czyli takie które dotyczą wydatków związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale nie mają bezpośredniego wpływu na uzyskiwanie przez nie przychodu.

Estoński CIT

W przypadku przedsiębiorców rozliczających się Estońskim CIT-em, należy pamiętać o obowiązku złożenia deklaracji CIT-E8, nawet jeśli w danym roku nie została wypłacona dywidenda. Chodzi o konieczność wskazania co roku wysokości osiągniętego dochodu i należnego ryczałtu od dochodów. Zeznanie należy złożyć do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego za poprzedni rok podatkowy.

Warto zaznaczyć, że omówione tematy są tylko niektórymi zagadnieniami z jakimi zmierzą się podatnicy przygotowujący roczne rozliczenie CIT za 2022 r.

Autor: Agnieszka Stachurska, dyrektor zarządzająca biurem rachunkowym Skarbiec Corporate Services z grupy Kancelarii Prawnych Skarbiec, specjalizującej się w doradztwie prawnym, podatkowym oraz strategicznym dla przedsiębiorców

Prawo w Polsce

Prawnicy w kancelarii to: adwokaci, radcowie prawni, aplikanci, absolwenci studiów prawniczych. Często ich doświadczenie, staż – czyli pozycję – rozróżnia się poprzez podział na „starszych prawników”, „prawników”, „młodszych prawników”. Często używa się również angielskiego słowa „associate” (senior associate, associate, junior associate) – oznaczającego współpracownika.

Szczególną rolę w tej grupie pełnią aplikanci – absolwenci studiów prawniczych, którzy dostali się na aplikację. To swego rodzaju czeladnicy, uczniowie o potwierdzonym poziomie wtajemniczenia, którzy stopniowo rozwijają swoje umiejętności zawodowe, by stać się w pełni samodzielnymi prawnikami. Aplikanci mogą zastępować radców prawnych i adwokatów w określonym zakresie. Wraz ze wzrostem efektywności wykonywanej przez nich pracy rośnie ich pozycja w kancelarii.

Aplikanci radcowscy, zgodnie z ustawą o radcach prawnych, po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia aplikacji radcowskiej mogą zastępować radcę prawnego przed sądami rejonowymi, organami ścigania i organami administracji publicznej. Po upływie roku i sześciu miesięcy od rozpoczęcia aplikacji radcowskiej aplikanci radcowscy mogą zastępować radcę prawnego także przed innymi sądami, z wyjątkiem Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego i Trybunału Konstytucyjnego. Aplikanci radcowscy mogą również sporządzać i podpisywać pisma procesowe związane z występowaniem radcy prawnego przed sądami, organami ścigania i organami administracji publicznej – z wyraźnego upoważnienia radcy prawnego – z wyłączeniem apelacji, skargi kasacyjnej i skargi konstytucyjnej.

Prawnicy kancelarii to osoby, które pod nadzorem wspólników wykonują właściwą pracę nad zleconymi przez klientów sprawami. Praca często organizowana jest w zespołach, których struktura i hierarchia budowana jest z uwzględnieniem pozycji (staż, doświadczenie, uprawnienia).

To, co do zasady, najbardziej liczna grupa w kancelarii. To z nimi jako praktykant spędzisz najwięcej czasu.

Według liczby mieszkańców przypadających na jednego prawnika wśród krajów Unii Europejskiej w 2015 roku Polska zajmowała 13 miejsce na 28. Jeden prawnik przypadał w Polsce na 728 obywateli, podczas gdy w Hiszpanii na 189, we Włoszech na 250, Grecji na 255 obywateli. Podkreślić jednak należy,  iż są w Unii Europejskiej kraje, w których liczba prawników w stosunku do liczby obywateli jest jednak istotnie mniejsza (np. w Finlandii, ponad 3,5-krotnie mniejsza niż w Polsce).

Średnia dla 28 krajów Unii Europejskiej wynosi 1 prawnik na 431 mieszkańców, co oznacza że w średnia liczba prawników w UE w stosunku do liczby mieszkańców jest prawie dwukrotnie wyższa (170%) niż w Polsce.

Im więcej prawników w stosunku do liczby mieszkańców tym najczęściej bardziej liberalne zasady uzyskiwania uprawnień zawodowych.

Co zapewne nikogo nie zaskakuje patrząc na tabelę, najbardziej liberalny model uzyskiwania uprawnień prawniczych w UE jest w Hiszpanii. Przez lata (2002-2011) Hiszpania jako w zasadzie jedyna spośród państw Unii Europejskiej nie wymagała od starających się o dostęp do adwokatury jakichkolwiek wymogów praktyki czy weryfikacji wiedzy. Do hiszpańskiej palestry można było wstępować bez odbycia obowiązkowej aplikacji. Praktyka adwokacka była otwarta dla wszystkich absolwentów prawa, którzy zajmowali się zawodowo udzielaniem porad prawnych, reprezentowaniem oraz obroną stron we wszelkiego rodzaju postępowaniach. By móc wykonywać zawód, należało także uzyskać członkostwo w jednej z lokalnych izb adwokackich.

Do najpopularniejszych zawodów prawniczych należą: adwokat, radca prawny, komornik, sędzia, notariusz oraz prokurator. Aby móc je wykonywać konieczne jest odbycie wieloletniej aplikacji oraz zdanie egzaminów państwowych, które pozwalają na wpis do odpowiedniego rejestru.

Wymienione zawody cieszą się wciąż niesłabnącym zainteresowaniem ze strony młodych osób, a jednocześnie są cenione przez społeczeństwo. Warto dodać, że w świetle przepisów ustawowych należą one do tzw. zawodów regulowanych, a więc takich, które można wykonywać wyłącznie po spełnieniu wspomnianych już warunków. Ponadto, są one zawodami zaufania publicznego, a więc co do zasady ich reprezentanci nie mogą robić czegoś, co godziłoby w powagę wykonywanej profesji, w tym było niezgodne z przyjętymi normami społecznymi.

Przedstawiciel zawodu prawniczego nie może między innymi łączyć jego wykonywania z prowadzeniem dodatkowych biznesów czy pracować jednocześnie w innej branży.

Nawigacja wpisu

Previous: Jak fiskus igra z płynnością finansową przedsiębiorców
Next: Podatek u źródła a klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania

Podobne

Getin Bank a frankowicze

27 lipca, 202327 lipca, 2023 Redakcja

Czy napływa nowa fala sklepów internetowych? Ważne zmiany w działalności nierejestrowanej

19 lipca, 202319 lipca, 2023 Redakcja

Analiza Instytutu Staszica,poświęcona społecznym i gospodarczym aspektom ochrony obiegu gotówkowego w Polsce

17 maja, 202317 maja, 2023 Redakcja

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Najnowsze komentarze

  • kancelaria adwokacka - Portret dobrego i skutecznego prawnika
  • Prawnik - Portret dobrego i skutecznego prawnika
  • Roman - Rozwiązanie problemu – sądownie czy polubownie?

Kancelarie prawnicze

Białystok Bielsko-Biała Brzeg Bydgoszcz Częstochowa Gdańsk Gdynia Gliwice Gostyń Grodzisk Mazowiecki Halinów Hrubieszów Jarosław Jaworzno Jelenia Góra Katowice Kobierzyce Kołobrzeg Kościerzyna Kraków Kąty Wrocławskie Lublin Mielec Myszków obowiązki prawnika Opole Ożarów Mazowiecki Piotrków Trybunalski Plewiska Poznań Rzeszów Skawina Sopot Szczecin Słupsk Terespol Toruń Tychy Warszawa windykacja windykacja należności Wrocław Zduńska Wola Zielona Góra Łódź

Redakcja

admin24@tajemniceprawa.pl

Copyright All Rights Reserved | Theme: BlockWP by Candid Themes.